بررسی تخصصی
مقر فرماندهی Neuronها نقش هاب اصلی بازی را دارد. از این مقر فرماندهی بازیکنان به بخش‌های مختلف Ark می‌روند تا مراحل مختلف را پیگیری کنند اگرچه باید به اینکه اشاره کنیم که Ark یک محیط جهان‌باز نیست. کارگردان این بازی طراحی مراحل Astral Chain را شبیه به بخشی از محیط‌های باز بازی NieR: Automata و مراحل خطی‌تر بازی‌ای مثل Bayonetta می‌داند.
بازی Astral Chain همچنین به شما اجازه می‌دهد که جنسیت شخصیت خود را نیز انتخاب کنید. قابلیت شخصی‌سازی آن‌ها و ظاهرشان نیز یکی دیگر از ویژگی‌های این بازی است. در عین حال چندین فعالیت دیگر مثل جمع کردن زباله، پیدا کردن توالت‌های مخفی در محیط، خریدن محصولات و مواردی از این قبیل نیز در بازی قرار دارند. توسعه‌دهندگان چنین ویژگی‌ها و فعالیت‌هایی را در بازی قرار دادند چرا که می‌خواستند بازیکنان در محیط بازی و شخصیت‌های آن غرق شوند.
بازی Astral Chain همچنین از قابلیت Co-op برای بازی دو بازیکن به صورت همزمان پشتیبانی می‌کند. هر بازیکن از یکی از Joy Conهای کنسول Switch استفاده می‌کند، به این صورت که یکی از آن‌ها شخصیت اصلی را کنترل کرده و دیگری Legion او را. بازیکنان باید چه در طول مبارزه و چه در مواقع دیگر با یکدیگر هماهنگ باشند.
گیم‌پلی
سبک مبارزات بازی Astral Chain حول محور چیزی قرار دارد که استودیو PlatinumGames آن را Synergetic Action نامیده است. بازیکن در این بازی شخصیت اصلی و Legion را به طور همزمان کنترل می‌کند، که این افراد با زنجیرهایی به یکدیگر متصل شده‌اند. بنابراین بازیکن مجبور است تمرکز را بین هر دوی آن‌ها تقسیم کند. بازیکن همچنین چندین Legion مختلف دارد و می‌تواند به صورت دلخواه از بین آن‌ها انتخاب کند. هر Legion ویژگی‌ها و توانایی‌های خاص خود را دارد و به صورت‌های مختلفی می‌تواند در زمین مبارزه استفاده شود. استودیوی توسعه‌دهنده‌ی بازی در ابتدا قصد داشت که از تعداد Legionهای بیشتری استفاده کند و حتی ایده‌ای برای وجود 12 Legion مختلف در بازی وجود داشت اما در نهایت 5 نوع Legion مختلف در بازی وجود دارد.
Legion می‌تواند حمله‌ای یا دفاعی باشد و حتی حالت حمایتی به خود بگیرد. همچنین توانایی حمله از راه دور و یا مبارزات تن به تن را نیز دارد. Legion می‌تواند این دستور را بگیرد که به یک دشمن حمله کند در حالی که خود بازیکن به سمت دیگری هجوم می‌برد یا هر دوی آن‌ها می‌توانند برای افزایش تاثیرگذاری به یک دشمن مشترک حمله کنند. استفاده از زنجیری که این دو فرد را به یکدیگر متصل می‌کند نیز یکی دیگر از مکانیک‌های مبارزه در بازی است؛ برای مثال می‌توانید از آن استفاده کنید تا دشمنان را به یکدیگر گره بزنید یا آن‌ها را گیر بیاندازید. شما همچنین می‌توانید از Legionها در خارج از محیط مبارزه نیز برای مواردی مثل بازجویی، حل کردن پازل‌ها، ردیابی دشمنان، تعامل با محیط، سواری، نابودکردن اشیا، جابه‌جا کردن موانع و موارد دیگر هم استفاده کنید.
داستان
بازی Astral Chain در یک محیط سایبرپانکی در زمانی در آینده قرار دارد. در سال 2043 شهاب‌سنگی با زمین برخورد می‌کند که اتفاقاتی فاجعه‌بار را رقم می‌زند. تعدادی کرم‌چاله پیدا می‌شوند که تقریبا کل جهان را غیرقابل سکونت می‌کنند. بازماندگان این فاجعه با یکدیگر شهری به نام آرک (Ark) را بر روی یک جزیره‌ی مصنوعی تشکیل می دهند، جایی که آن‌ها مقدمات بازسازی تمدن را شروع می‌کنند.
برای مدتی Ark کلانشهری با چندین فرهنگ از صلحی موقت بهره می‌برد تا اینکه کرم‌چاله‌ها باز شروع به پدیدار شدن می‌کنند و موجوداتی بیگانه به نام Chimera از محلی به نام Astral Plane با خود می‌آورند. این موجودات بیگانه شروع به آلوده کردن مردم و دنیا با چیزی به نام ماده‌ی قرمز (Red Matter) می‌کنند و در عین حال مردم را نیز به داخل سیاه‌چاله‌ها می‌کشند. برای مقابله با Chimera، شهر Ark یک نیروی دفاعی به نام The Neuron را شکل می‌دهد. این گروه نظامی از سلاح‌های خاص جانداری به نام Legion استفاده می‌کنند تا با Chimera مقابله کنند. Legionها خود زمانی جزو Chimeraها بودند اما دستگیر شدند و سپس طی فرآیندی به لحاظ ذهنی با دارندگان Neuronای خود هماهنگ می‌شوند. این افراد در ابتدا هماهنگی کاملی با Legionهای خود ندارد اما هر چقدر که بیشتر در کنار یکدیگر می‌مانند، بیشتر هماهنگ می‌شوند و در نهایت نیز کاملا یکی می‌شوند.
بازیکن شما در این بازی در نقش یک افسر سال اولی در نیروهای Neuron قرار دارد. بازیکنان می‌توانند از بین دو شخصیت مرد یا زن بازی که با یکدیگر دوقلو هم هستند، یکی را برای بازی انتخاب کنند.
طبق گفته‌های تاکاهیسا تائورا، بازی Astral Chain در ابتدا قرار بود عنوانی باشد که بازیکنان در آن بتوانند از جادو در مبارزات استفاده کنند. اگرچه در طی مراحل ابتدایی توسعه و پس از چندین بار گفت و گو با ناشر بازی یعنی شرکت Nintendo، توسعه‌دهندگان به این نتیجه رسیدند که محیط فانتزی به دفعات متعدد در بازی‌های ویدئویی استفاده شده است. توسعه‌دهندگان می‌خواستند که بازی Astral Chain با دیگر عناوین این سبک متفاوت بوده و هویت جدایی داشته باشد؛ برای همین تصمیم گرفتند تا فضا و محیط بازی را به یک عنوان سبک سایبرپانک تغییر بدهند. سپس آقای تائورا انیمه‌هایی مثل Ghost in the Shell و یا Appleseed را به عنوان منابعی برای الهام بررسی کرد. او همچنین نگاهی به مانگای Zetman نوشته‌ی طراح شخصیت این بازی یعنی آقای ماساکازو کاتسورا انداخت.
توسعه‌ی این بازی با این ایده‌ی ابتدایی که بازیکن در طی مبارزات بتواند دو شخصیت مجزا را کنترل کند شروع شد، مسئله‌ای که اهداف متفاوتی را داشت و استودیو PlatinumGames بازی را حول محور همین ایده گسترش داد و چند عنصر و المان دیگر را هم به آن اضافه کرد. شرکت PlatinumGames همچنین اعلام کرده که هیچ برنامه‌ای برای پشتیبانی این بازی پس از عرضه با ارائه‌ی بسته‌های قابل دانلود ندارد اما آن‌ها گفته‌اند که در حال در نظر گرفتن راه‌هایی هستند تا در آینده بتوانند بازی را از طریق آن‌ها گسترش دهند.
در ابتدا این حرف‌ها به اشتباه به این معنی برداشت شده بودند که بازی Astral Chain قرار است بخشی از یک سه‌گانه باشد. اگرچه اما بعدها آقای تائورا اعلام کرد که قضیه اینگونه نیست و اینکه او و استودیو PlatinumGames تنها به راه‌هایی فکر می‌کنند که در ادامه ممکن است بازی را به یک سه‌گانه تبدیل کند.
