مبارزات و گیم‌پلی خوب
سیستم ارتقای سطح و لیست بلند سلاح‌ها و لباس‌ها

ایده یک اسپین آف از سری فاینال فانتزی آن هم در سبک کاملا اکشن نقش‌آفرینی چیزی بود که نه می‌توانست برایش هیجان‌زده شد، نه می‌شد زودتر از انتشار در موردش قضاوت منفی کرد. پس منتظر شدیم تا ببینیم تیم نینجا برایمان چه آشی آماده کرده است.  در همین ابتدا باید بگویم که اگر از طرفداران پروپاقرص سری فاینال فانتزی، این فرانچایز 35 ساله هستید، همینجا بیخیال Stranger of Paradise شوید و فکر کنید همچین عنوانی ساخته نشده است!

بهتر است نقد را با شخصیت‌های Stranger of Paradise شروع کنیم. شخصیت‌هایی که از گذشته آن‌ها اطلاعات خاصی در دست نداریم و نه اینکه در ابتدا، بلکه حتی تا پایان بازی هیچ حس همزادپنداری با آن‌ها برقرار نکرده و بالافاصله بعد از اتمام بازی تمامی آن‌ها از یاد خواهید برد! تنها چیزی از شخصیت اصلی بازی یعنی جک می‌بینیم، عطش و خشم او برای از بین بردن قدرت‌های تاریکی است!

قدرتی که با نام Chaos  از او نام می‌برد و خواهان نابودی‌اش است. البته اگر تا انتها بتوانید این عنوان را تحمل کنید، با گره‌هایی در پایان روبرو خواهید شد که می‌تواند جذاب باشد، اما در نگاه کلی، حتی این سوپریزها هم نمی‌توانند به بهتر شدن وضعیت شخصیت‌پردازی و دنیایی که داستان در آن سپری می‌شود کمکی کنند.

در بین راه جک با چند شخصیت دیگر که چیزی از او (از نظر شخصیت پردازی بی‌روح و مرده) کم ندارند آشنا می‌شود و بعد از ردوبدل کردن چند دیالوگ سطحی و توضیح در مورد هدفش، آن‌ها را قانع کرده و حالا چند نفره به راه ادامه می‌دهند! در این بین نیز باید جک‌ها و حالات مصنوعی و مسخره کاراکترهای دیگر را نیز تحمل کنید!

داستان Stranger of Paradise در دنیایی به نام Cornelia جریان دارد و دشمنان بازی اکثرا موجودات و سربازانی هستند که برای سری فاینال فانتزی غریبه نیستند. در این دنیا از محیط‌های مختلفی مثل جنگل و مکان‌های برفی و صخره‌ها و مواد مذاب و … گذر خواهید کرد که به طرز عجیبی از مشکلات طراحی و Level Design رنج می‌برند.

بارهاو بارها در این مکان‌ها راه خود را گم کرده و عملا با یک Maze روبرو خواهید شد. با هر قدمی هم که برمیدارید باید با دشمنانی که گاهی شمارشان بسیار زیاد است مبارزه کنید و این کار تقریبا تا پایان تکرار خواهد شد.

البته به این نکته نیز باید اشاره کنیم که در اکثر مواقع بازیکن می‌تواند از ابتدا تا انتهای مرحله را دویده و بدون درگیر شدن با حتی یک دشمن، خود را به باس مرحله برساند! که خب البته این کار باعث خواهد شد نتوانید ارتقای سطح کافی برای روبرو شدن با دشمن‌های قویتر را بدست آوردید، اما خب این قضیه چیزی از طراحی مراحل بد بازی کم نمی‌کند!

در سوی دیگر مبارزات Stranger of Paradise را داریم که باید اعتراف کنم تا حدودی جذاب و هیجان انگیز هستند. جک قادر است تا به هر دو حالت نزدیک و دور (به واسطه جادو) مبارزه کند و تغییر حالت بین این دو سبک مبارزه کاملا آنی است. یعنی در حین مبارزه نزدیک می‌توانید سریعا به حالت جادو رفته و تکنیک‌های مختلفی را برروی دشمنان پیاده کنید.

مبارزات این چنینی همیشه از نقاط قوت شرکت تیم نینجا بود و این عنوان نیز از این قائده مستثنا نیست. حتی یارهای خودی نیز از هوش مصنوعی بسیار خوبی برخوردارند و حداقل اینکه به دست و پای شما نخواهد پیچید و نیازی نیست از آن‌ها محافظت کنید. حتی در بعضی صحنه‌ها چنان از جان و دل مبارزه خواهند کرد که شما کافی است دور از میدان جنگ نشسته و آن‌ها را تماشا کنید!

سطح سختی دشمنان و رئییس‌های بازی نیز با توجه به میزان ارتقای شما و کارهایی که قادر به انجامشان هستید، متعادل شده‌اند و تقریبا هیچ‌گاه حس اینکه بازی سختی عجیب و غیرمنطقی‌ای دارد به شما منتقل نخواهد شد. همچنین همانطور که گفته شد، جک قادر به مبارزه در دو حالت تن‌به‌تن و استفاده از جادو است.

این سیستم به شکلی طراحی شده که می‌توانید سبک مبارزه خود را انتخاب کنید. برای مثال می‌توانید کمی سختی کشیده و مبارزه را تن‌به‌تن جلو برده و جادوی خود را ذخیره کنید تا در نهایت با استفاده از یک جادوی بسیار قوی ورق را به سمت خود برگردانید. این انتخاب عمل در مبارزات قابل تحسین است و انتخاب‌های زیادی برای مبارزات را پیش‌روی بازیکن قرار می‌دهد.

در سوی دیگر همانطور که از سبک بازی پیداست، جک قابلیت ارتقای سطح و کلاس خود را داراست. هریک از این کلاس‌ها تا سی سطح می‌توانند ارتقا یابند و تنوع در قابلیت‌هایی که به واسطه ارتقا به دست خواهید آورد بسیار بالاست و می‌توانند سبک مبارزه شما را شکل دهند. از نظر طراحی سیستم مبارزات به جرئت باید گفت شرکت تیم‌نینجا عالی عمل کرده و کمتر از آن هم انتظاری نمی‌رفت!

لباس‌ها و سلاح‌ها گوشه دیگری از مبارزات و سطح را تشکیل می‌دهند. این سلاح‌ها می‌توانند توسط دشمنان دراپ شوند و یا در جای‌جای محیط ‌میتوانید آن‌ها را پیدا کنید. لیست سلاح و لباس‌ها بقدری زیاد هستند که وقت بسیار زیادی از شما را در منو‌های بازی به خود اختصاص خواهند داد که البته یک نکته منفی در این مورد وجود دارد و آن هم سیستم inventory بازی است؛

این منو بشدت گیج کننده و طولانی است و میزان آیتم‌هایی که از دشمنان جمع خواهید کرد به قدری زیاد هستند که برای چک کردن تک تک این آیتم‌ها به دقایق بسیاری طولانی نیاز خواهید داشت؛ این مشکل زمانی بسیار حاد می‌شود که متوجه می‌شوید اینونتوری بازی هیچ سیستم طبقه‌بندی نداشته و نمی‌توانید برای مثال، آن‌ها را بر اساس قدرت طبقه‌بندی کنید!

ناگفته نماند که این بازی دارای Co-Op است که می‌توانید به همراه یکی از دوستانتان آن را تجربه کنید. البته نکته‌ای که در این حالت باید در نظر بگیرید این است که اگر سطح یکی از شما پایینتر از دیگری باشد، بازیکن با سطح بالاتر به اندازه سطح بازیکن دیگر پایین خواهد آمد که حداقل از نظر نگارنده روش جالبی برای بالانس کردن بازی نیست!

از نظرگرافیکی با عنوانی نه زیبا و نه زشت طرف هستیم. با اینکه این Stranger of Paradise را برروی کنسول PS5 تجربه کردیم اما هیچ نشانی از المان‌های نسل بعدی در آن یافت نخواهید کرد. از نظر موسیقی و صداگذاری نیز، حالا که بازی را به اتمام رسانده‌ایم چیزی در خاطرمان باقی نمانده است!

کلام آخر

عنوان Stranger of Paradise: Final Fantasy Origins به راستی که نام خود را یدک می‌کشد و ما را با یک عنوان عجیب روبرو می‌کند. عنوانی که نه می‌توان گفت در خور نام سری فاینال‌فانتزی است نه می‌توان از آن به عنوان یک بازی بد نام برد.

اگر صرفا مبارزات و گیم‌پلی اکشن این عنوان می‌تواند شما را سرگرم کند، پس تجربه آن می‌تواند برایتان خوش‌آیند باشد؛ اما اگر با ذهنیت تجربه یک Final Fantasy قصد دارید به سراغش بروید، باید بگویم که همینجا دست نگه داشته و از خیر آن بگذرید.