بررسی تخصصی
نکات برجسته در مورد این بازی :
- صفحه‌ی اسپیلیت‌اسکرین پویا و تصویرسازی‌های دوست‌داشتنی
- ارائه‌ی لذت‌هایی به خصوص و متفاوت در گیم‌پلیِ کوآپ
- طراحی مراحل بازی به شکلی متفاوت با یکدیگر
- موسیقی‌های جذاب و صداگذاری عالی
- داستان‌گویی جذاب و هیجان‌انگیر
قیمت‌گذاری تماما منصفانه
تجربه‌ی A Way Out را می‌توان به همگان توصیه کرد. چرا که بازی، هم اشکال گوناگونی از گیم‌پلی‌های دیده‌شده در جهان بازی‌های ویدیویی را درون خودش جای داده است، هم طراحی مراحل جذابی دارد و مدام در طول ساعاتش چیزهای متفاوت را به بازیکنان ارائه می‌کند و هم قصه‌ی واقعا شنیدنی و غیر قابل حدسی دارد. افزون بر همه‌ی این‌ها، A Way Out، لذتی را با گیم‌پلیِ کوآپ و جذابش به شما و یکی از دوستانتان ارائه می‌کند که حتی در میان بازی‌های شصت دلاری این روزها، نمی‌توانید به راحتی اثری را پیدا کنید که نیمی از آن را در اختیار داشته باشد. خلاقیت بالای جوزف فارس در ساخت یک بازیِ متفاوت و جواب دادن این فرمولِ استفاده‌نشده، فارغ از هیجان‌انگیز بودن، خوشحال‌کننده هم است. چون بازی، فارغ از تمام نکات مثبت و منفیش، یکی از آن ساخته‌های لایق تحسینی محسوب می‌شود که ثابت می‌کنند نوآوری هرگز احترام و جایگاهش را در دنیای هنر هشتم از دست نمی‌دهد و همواره، می‌تواند آفریننده‌ی تجربه‌هایی خواستنی و پر شده از لذت‌های به خصوص، برای مخاطبان باشد.
تنوع بالای لوکیشن‌های بازی و گرافیک هنری قابل قبول آن، حداقل در غالب مواقع، به A Way Out جلوه‌ای جذاب و دوست‌داشتنی می‌بخشند. علاوه بر آن‌ها، موسیقی‌هایی را که انصافا نمی‌شود دوست‌شان نداشت و اثرگذاری بسیار زیادی در شکل‌گیری اتمسفر بازی در بخش‌های گوناگون آن دارند هم داریم که مدام با جلوه‌های دیده‌شده در این لوکیشن‌ها ترکیب می‌شوند و مخاطب را جذب خودشان می‌کنند.
طراحی مراحل در دنیای A Way Out، آن‌قدر گسترده و کم‌شباهت به یکدیگر است که موقع توصیف بازی نمی‌توان آن را به یک ژانر خاص محدود کرد. چون گیم‌پلی ده‌ساعته‌ی بازی، با سکانس‌های دکمه‌زنی، مینی‌گیم‌های بامزه و سرگرم‌کننده، بخش‌هایی که در آن‌ها باید با استفاده از خلاقیت‌تان و توجه به برخی چیزها از مکان‌هایی به خصوص بگذرید، قسمت‌های مخفی‌کاری که در برخی‌های‌شان باید با دست خالی و بدون لو رفتن دشمنان‌تان را از بین ببرید،
A Way Out بازی‌ای است که باید آن را فقط به صورت همکاری دونفره با یک بازیکن دیگر تجربه کنید. نکته جالب در مورد بازی اینکه لزومی ندارد هر دو طرف A Way Out را خریداری کرده باشد و فقط اگر یکی از بازیکنان بازی را داشته باشد، می‌تواند آن را با یک بازیکن دیگر به صورت دونفره تجربه کند. داستان بازی در مورد دو شخصیت به نام‌های لئو و وینسنت است که در ابتدای بازی، هر دو در زندان هستند و آشنایی با یکدیگر ندارند. با این حال به مرور زمان سرنوشت این دو به هم گره می‌خورد و دو کاراکتر بازی که هر یک از گیمر‌ها کنترل یکی از آن‌ها را برعهده دارد، باید با کمک هم از زندان فرار کنند. البته این پایان کار نیست و ماجرا‌های این دو پس از فرار از زندان هم ادامه پیدا می‌کند و شاهد همکاری آن‌ها در صحنه‌های اکشن مختلفی مثل تعقیب و گریز با ماشین و موارد دیگر خواهیم بود. A Way Out یک تجربه Co-Op ارائه می‌دهد که پیش از این در کمتر بازی دیگری نمونه آن را مشاهده کرده بودیم. این بازی بازیکنان را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد تا بتوانند باهم از داستانی عالی لذت ببرند؛ داستانی که نباید به هیچ وجه آن را از دست بدهید. اگر حس می‌کنید A Way Out یک تجربه Co-Op معمولی و ساده است، سخت در اشتباهید. در واقع پس از تجربه بازی، متوجه می‌شوید که سازندگان چقدر عالی مکانیزم‌های همکاری را در بازی پیاده کرده‌اند و باعث شده‌اند تا همکاری با یکدیگر در نقش شخصیت‌های لئو و وینسنت بسیار جذاب باشد. در کل A Way Out یک بازی فراموش‌نشدنی با صحنه‌های سینمایی متنوع است و شبیه به یک نسخه از بازی‌های تل‌تیل ولی با مکانیسم‌های گیم‌پلی بسیار غنی به نظر می‌رسد.یکی از بهترین ویژگی‌های بازی A Way Out، این است که اجازه می‌دهد اوقات خوشی را در کنار دوست خود و همچنین با شخصیت‌های دوست‌داشتنی بازی سپری کنید. درست است که بازی در زمینه جزییات گاهی دچار افت می‌شود و مشکلاتی هم دارد، اما هسته کلی بازی واقعا عالی است.
فرار از زندان یا فراتر از آن؟
هیچ بازی ویدیویی نتوانسته ایده فرار از زندان به درستی پیاده سازی کند. شاید فیلم رستگاری در شاوشنگ و سریال محبوب «فرار از زندان» یا Prison Break نمونه خوبی در رسانه ها قلمداد شود، اما در بازی های ویدیویی چطور؟
بازی ویدیویی ساخته شده براساس سریال فرار از زندان یک فاجعه بود. خیلی ها اعتقاد دارند که نمی توان چنین ایده ای را به درستی پیاده سازی کرد، اما استودیو Hazelight این بار دست روی همین ایده کلیشه ای در سینما، و بکر در بازی های ویدیویی گذاشته.
A Way Out داستان دو شخصیت به نام وینسنت و لئو است که قصد دارند با همکاری یکدیگر از زندان فرار کنند. خوشبختانه، موضوع به همین جا ختم نمی شود. فرار از زندان تنها قسمت کوتاهی از بازی را تشکیل داده و بعد از تجربه 2 ساعته بازی، باید درگیر فرار از پلیس ها و نیروهای دولتی شوید.
هسته اصلی بازی روی همکاری بنا شده؛ تاکید سازندگان در ارائه یک تجربه دونفره
هدف بازی A Way Out این است که شما و یکی از دوستان نزدیکتان روی مبل نشسته و با همکاری یکدیگر، مراحل را یک به یک پشت سر بگذارید.
در واقع دو نوع تعامل در بازی وجود دارد؛ یکی تعامل دو بازیکن به صورت صوتی یا تصویری، و یکی تعامل دو شخصیت درون بازی یعنی لئو و وینسنت. قبل از شروع انجام یک مرحله خاص، بازیکنان بعد از مشورت با یکدیگر راه حل خود را برای انجام مرحله بازی انتخاب کرده، با همکاری یکدیگر موانع را از راه بر می دارند.
پیشرفت در بازی به صورت همزمان دنبال می شود؛ زمانی که شما انتخاب نکرده اید که باید چکار کنید بازی شروع نمی شود. از طرفی دیگر امکان دارد در حالی که یک نفر در حال تماشای کات سین است، دیگری هنوز در حال بازی کردن باشد.
اگر در هر مرحله ای پلیس به محل اتفاقات رخ داده بیاید، بازی تمام می شود و باید دوباره نقشه چیده و آن را اجرایی کنید.
قدرت انتخاب؛ گیم پلی این بازی عجیب غریب قرار است به چه صورت باشد؟
A Way Out شامل مجموعه ای از انتخاب ها و انجام دادنشان است. پس از مشورت با دوستتان، باید تاکتیک های خود را پیاده سازی کنید. راه های مختلفی برای فرار از زندان و انجام عملیات هایی مشابه وجود دارد.
امکان دارد حین فرار از زندان مجبور به زد و خورد با دیگران شوید؛ مشت یا اسلحه و هر چیزی که بتواند راه شما را باز کند. اگر علاقه دارید کارها را بی سر و صدا پیش ببرید پس مخفی کاری می تواند سبک بازی شما باشد.
صحنه های سینمایی نیز بدون شک بخش مهمی از بازی را تشکیل می دهد، پس اگر همانند بازی Heavy Rain تعدادی چالش های لحظه ای یا Quick Time Event دیدید تعجب نکنید.
مهم تر از همه این است که سازندگان راه های زیادی پیش روی شما گذاشته اند تا تجربه شما از بازی A Way Out با دیگری متفاوت باشد.
شخصیت های غیرقابل بازی در روند داستان و گیم پلی نقش اساسی ایفا خواهند کرد
خود را در یک زندان به همراه دوست خود تصور کنید. علاوه بر شما، تعداد بسیاری از مردم در زندان وجود دارند. امکان دارد بعضی از آن ها به شما کمک کرده یا زیرآبتان را بزنند. خوشبختانه، تقریباً با تمام شخصیت هایی که در بازی مشاهده می کنید، توانایی تعامل دارید.
بعضی مواقع امکان دارد آن ها شما را لو داده و به پلیس زنگ بزنند (چه در زندان چه در بیرون)؛ کافی است آن ها را کتک زده و راه ارتباطی را قطع کنید.
اگر قصد خرابکاری ندارید، سیستم انتخاب دیالوگ به شما کمک خواهد کرد تا به افراد دروغ گفته یا آن ها را تهدید به ضرب و شتم کنید. همانطور که گفته شد، آزادی عمل فاکتور مهمی است که A Way Out را نسبت به نسخه قبل خاص تر می کند.
از بخش تک نفره و Matchmaking خبری نیست؛ به صورت آنلاین یا آفلاین، با دوستتان بازی کنید
سازندگان به هیچ وجه نمی خواهند شما A Way Out را تنها یا با یک غریبه بازی کنید.
سیستم Matchmaking به این شکل است که خود بازی یک یار برایتان به صورت تصادفی انتخاب کرده و شما به صورت آنلاین با طرف مقابل بازی می کنید. متاسفانه یا خوشبختانه حتی همین سیستم ساده نیز در بازی وجود ندارد و اگر می خواهید بازی را آنلاین پیش ببرید، باید حتماً طرف مقابل از دوستانتان باشد.
اگر هم وسط بازی از بازی خارج شدید (حتی یکی از شما دو نفر) بازی قطع می شود و تا زمان حل مشکل اینترنت یا پیدا کردن یک دوست دیگر، باید منتظر بمانید.
برخلاف تمام بازی های ویدیویی حال حاضر قابلیت Split Screen جزو قسمت های اصلی بازی به حساب می آید. در Split Screen تصویر به دو قسمت تقسیم می شود و شما همزمان می توانید ببینید دوستتان چگونه بازی را انجام می دهد.
تا به حال هیچ بازی ویدیویی گیمر را این چنین محدود نکرده و امکان دارد شما دیدگاه منفی نسبت به موارد گفته شده پیدا کنید. از دیدگاه سازندگان زمانی A Way Out یک تجربه ناب و به یادماندنی خواهد بود که بازی با دوستتان دنبال شود؛ در غیراینصورت لذت آنچنانی نمی توان از بازی برد.
