بازی ASSASSIN CREED UNITY برای XBOX ONE

معرفی

• عنوان محصول : بازی ASSASSIN CREED UNITY
• بستر مورد نیاز: XBOX ONE
• سبک : ماجرایی و اکشن
• سوم شخص

بررسی تخصصی

بدون شک یکی از محبوب ترین فرانچایز های دنیای گیم همین سری بازی های Assassin’s Creed می باشند. مطمئنا هر کدام از شما حداقل یک عنوان از بازی های این سری را تجربه کرده اید. سری بازی های Assassin’s Creed همیشه گیمرها را به دوران های تاریخی گذشته و تجربه کردن وقایع مهم و اتفاقات آن برده اند. Assassins Creed Unity دوره ای از فرانسه را نشان میدهد که پادشاه و همسرش به دلیل خوش گذرانی های بیش از حد و عیش و نوش های خود، دیگر کنترل کشور را از دست داده بودند و فقط به فکر منافع و رفاه خویش بودند . در این زمان بود که اولین جرقه های انقلابی در این کشور زده شد که باعث تحول کلی حکومت و دولت این کشور شد . شخصیت اصلی بازی Arno Dorian نام دارد که اصالتا شخصتی اتریشی – فرانسوی است . وقتی آرنو هشت ساله بود در سال 1776 پدر خود را در یک حادثه ی وحشناک از دست میدهد که بعدا مشخص میشود پدرش توسط گروهی از دشمنان به قتل رسیده . او از همان بچگی با روحیه ی انتقام طلبی و خشم بالاخره در سال 1789 در فرقه ی قاتلین به عضویت در می آید تا بتواند با قدرتی که دارا میباشد اندکی از فساد این حکومت ظالم را کاهش دهد و بتواند انتقام خون پدر خود را که با تیر نا حق کشته شده بود بگیرد .

گیم پلی Assassin’s Creed Unity تغییرات گسترده ای نسبت به نسخه های پیشین داشته است و به گفته ی خود یوبی سافت این عنوان ارزشی همچون یک IP جدید برای آن ها دارد زیرا دارای تغییرات بسیار گسترده ای است. اولین تغییر بازی بازنویسی حرکات پارکور است. حرکات پارکور از ابتدا بازنویسی شده است به طوری که شما می توانید تمام راه را از روی ساحتمان ها بدون هیچ توقفی طی کنید. آرنو بسیار سریع تر از اساسین های دیگر این سری از ساختمان ها بالا می رود که این امر به افزایش سرعت بازی کمک شایانی کرده است. همانند گذشته، هسته ی اصلی بازی بر پایه ی مخفی کاری بنا شده است و یوبی سافت تلاش بسیاری کرده است تا از مقدار اکشن بودن بازی کاسته شود. به همین منظور در بازی یک حالت ویژه برای مخفی کاری وجود دارد که با زدن یک دکمه وارد حالت مخفیانه می شوید و با توجه به محیط این حالت شما را مخفی می کند. برای مثال هنگامی که در پشت یک جسم هستید، با زدن این دکمه آرنو می نشیند و هنگامی که در جمعیت حضور دارید، سعی می کند خود را در میان جمعیت ناپدید کند. سیستم مبارزات بازی نیز دچار تغییرات گسترده ای شده است. در بازی یک حالت ویژه برای مخفی کاری وجود دارد که با زدن یک دکمه وارد حالت مخفیانه می شوید و با توجه به محیط این حالت شما را مخفی می کند. در نسخه های پیشین به ویژه نسخه ی چهارم بازی متهم به بیش از حد آسان بودن بود اما یوبی سافت در این نسخه با انجام تغییرات زیادی بازی را بسیار چالش بر انگیز تر کرده است. سیستم مبارزه بازی به گونه ای طراحی شده است تا کمی چالش برانگیز تر و مشکل تر باشد. هر دو ضربات Counter Kill و Chain Counter از بازی حذف شده اند و نگهبانان در حال حاضر تهاجمی تر عمل می کنند. به جای ضربات Counter Kill یا همان ضد حمله ها، ضربات جدیدی به نام Replacing یا ضربات منحرف کننده به سیستم مبارزات اضافه شده است. سری Assassin’s Creed همیشه از گرافیکی راضی کننده بهره‌مند بودند و Assassin’s Creed Unity از این قائده مستثنی نیست؛ خصوصاً اینکه دیگر خبری از Cross-Gen نیست و مختص به نسل هشتم است و همین باعث می‌شود سازندگان تمرکز بیشتری برروی گرافیک بازی داشته باشند. جهش گرافیکی Assassin’s Creed نسبت به نسخه قبلی مدت‌های زیادی بود که تغییر چندانی نداشت، ولی Assassin’s Creed Unity با بهره‌بردن از سخت افزار کنسول‌های نسل هشتمی باعث شده تا جهشی فوق‌العاده و بیشتر نسبت به AC IV: BF داشته باشد. انجین بازی همان AnvilNext است که برای اولین بار در عنوان Assassin’s Creed III وقتی Anvil را ارتقاء بخشیدند به وجود آمد. هرچند انجین نسبتاً قدیمی و کهنه به نظر می‌رسد، اما تغییراتی اساسی در آن شکل گرفته به طوری که جهش بالای گرافیک سبب شده تا احساس کنید با انجین دیگری روبه‌رو هستید که نقطه عطفی برای گرافیک بازی به شمار می‌رود. Anti Aliasing بازی همچنان بالاست و اکثر اشیاء موجود در محیط صیقلی و گرد هستند و شما کمتر موردی را در دنیای Open World بازی می‌توانید پیدا کنید که لبه‌ی تُند و تیزی داشته باشد. پارتیکل‌ های موجود و معلق در هوا که در AC III شاهد آن‌ها بودیم در این نسخه نقش مهمی ایفا خواهند کرد و ذرات معلق در هوا یا کاغذها جلوه زیباتری به خود گرفته‌اند. افکت Motion Blur همچنان در بازی بسیار کم دیده می‌شود و حتی در صحنه‌های سریع نیز خبری از این افکت نیست که برای چنین بازی‌ای نقطه منفی‌ ای به حساب نمی‌آید. میدان دید یا همان Draw Distance همچنان از سطح مطلوبی بهره‌ می‌برد و دیگر مانند دو نسخه پیشین شاهد مه‌های غلیظ برای پوشاندن Draw Distance ضعیف نیستیم که باعث شده پاریس حالت بسیار شفافی داشته باشد. تعداد Polygon و حجم مدل‌ سازی صرف شده بر روی مردمان عادی و حتی سربازان نیز بسیار پیشرفت داشته و دیگر با چهره‌های بی‌کیفیت و کج NPCها روبه‌رو نخواهیم شد. طراحی محیط بازی بسیار واقعی و توپر به نظر می‌رسد. این تنها مختص به محیط‌های بازی نیست و سلاح‌ها، NPCها، ساختمان‌ها و… از یک طراحی واقع پذیر برخوردارند، خصوصاً اینکه معماری پاریس شبیه به دوران رنسانس بوده و ظرافت و کیفیت بالایی در آن به کار رفته که مدت زیادی بود با آن روبه‌رو نشده بودیم.