فروشگاه اینترنتی پی سی ایکس باکس

ز موسیقی گرفته، داستان، گیم‌پلی سریع و سبک گرافیکی، همه دست به دست هم داده‌اند تا TMNT Shredder’s Revenge در لحظه تبدیل به یک اثر دوست‌داشتنی و کلاسیک شود. اما همه این‌ها را که کنار بگذاریم، خود لاکپشت‌ها آن‌قدر دوست‌داشتنی هستند که وقتی برای اولین بار بازی کنترل یکی از آن‌ها را به ما می‌دهد، از خوشحالی ذوق می‌کنیم. راستش دلیل اصلی این است که بهترین بازی‌های لاکپشت‌ها، دقیقا به همان دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ برمی‌گردند. لاکپشت‌ها سال‌هاست که بازی سه‌بعدی خوبی هم نداشته‌اند و اغلب با پروژه‌های خیلی معمولی یا شکست‌خورده روبرو می‌شدیم. این بار اما داستان فرق می‌کند.

TMNT Shredder’s Revenge از همان ابتدا یادآور بازی‌‎های براولر بیتم آپ قدیمی مثل شورش در شهر یا بازی‌های آرکیدی خود لاکپشت‌های نینجاست. بازی در دو مود قابل تجربه است؛ کمپین و آرکید. در مود کمپین می‌توانید بازی را مثل هر بازی داستانی دیگری به صورت مرحله به مرحله جلو ببرید و در مود آرکید، با یک ست محدود از میزان سلامتی، باید بازی را در یک نشست تمام کنید و خبری از سیو یا برگشتن به بازی پس از گذشت مدت معلوم نیست. در حالی که مود کمپین یک نقشه با ۱۶ مرحله داستانی دارد که هر کدام از آن‌ها تعدادی آیتم جمع‌کردنی یا کالکتیبل، چالش و البته قدرت‌های موقت (Power-Up) دارند، در مورد کمپین خبری از این‌ها نیست. در عوض، مود آرکید قدرتمندترین حالت شخصیت انتخابی را به شما می‌دهد در حالی که در مود کمپین، باید برای قوی‌تر کردن کاراکتر خود، مرحله‌های مختلف را پشت سر بگذارید.

ازی یک نقشه بزرگ به سبک بازی‌های قدیمی مثل سوپر ماریوهای کلاسیک دارد که نمایی از شهر نیویورک و آشوبی که بازی در آن آغاز می‌شود و لاکپشت‌ها باید جلوی اتفاقات ساختمان تلویزیون توسط نینجاهای شردر را بگیرند. در هر مرحله، شما سه چالش و سه کالکتیبل مختلف دارید که بازی را کمی نسبت به شورش در شهر 4 متفاوت می‌کند. حالا دیگر خبری از تمام کردن تمام مراحل با S-Rank نیست اما چالش‌ها به نوع خود می‌توانند وقت زیادی از بازیکن‌هایی بگیرند که وسواس ۱۰۰ درصد کردن بازی‌ها را دارند. هر مرحله چند استیج مختلف دارد و در نهایت، با یک باس‌فایت به اتمام می‌رسد. با این که بازی سه درجه سختی دارد و من آن را روی درجه سختی متوسط تمام کردم، اما چالش خاصی در شکست دادن هیچ کدام از دشمن‌ها یا باس‌ها وجود نداشت و سرجمع شاید فقط یک بار در بازی صفحه Game Over را دیدم.

همان‌طور که احتمالا می‌دانید، بخش مهمی از تجربه بازی‌های بیتم آپ، تجربه با شخصیت‌های مختلف و بازی به صورت چندنفره است. بازی TMNT Shredder’s Revenge مجموعا ۷ شخصیت دارد؛ لئوناردو، رافائل، مایکل‌آنجلو، داناتلو، استاد اسپلینتر، اپریل و کیسی جونز که البته پس از یک بار به پایان رساندن بخش داستانی قابل بازی می‌شود. هر کدام از این شخصیت‌ها یک سری نوار برای نمایش قدرت‌هایشان دارند و هر کدام، برای یک پلی‌استایل خاص طراحی شده‌اند. این نوارها شامل قدرت (Power)، سرعت (Speed) و محدوده ضربه (Range) می‌شوند. مثلا مایکل‌آنجلو به خاطر استفاده از نانچیکو و فرز بودنش، سرعت بیشتری دارد، داناتلو به خاطر استفاده از چوب بلندی که به عنوان سلاح از آن استفاده می‌کند، بیشترین محدوده را دارد و رافائل هم قدرت بالایی دارد. بازی کردن با هر شخصیت، با این که در نهایت گیم‌پلی بازی را آن‌قدر زیر و رو نمی‌کند و سریعا به آن عادت می‌کنید، حس و حال خاص خودش را دارد