ریجن 2 بازی Tom Clancys The Division 2 برای PS4

معرفی

عنوان محصول :  بازی Tom Clancys The Division 2 

سبک بازی :اکشن نقش آفرینی

پلتفرم اجرایی : PS4

آنلاین

ریجن  2

سازنده :  Massive Entertainment, Ubisoft Reflections

موجودی محدود قبل از پرداخت با تماس تلفنی هماهنگ نمایید

بررسی تخصصی

نقاط قوت

• + گان‌پلی بسیار جذاب و تاکتیکی
• + عناصر غنی و اعتیادآور نقش آفرینی
• + تنوع خوب مراحل اصلی و فرعی
• + سیستم لوت بسیار عالی
• + گرافیک هنری و اتمسفر خوب
• + تجربه لذت‌بخش بخش‌های دارک زون و کانفلیکت
• + گستردگی بسیار بالای بازی از حیث محتوای متنوع

The Division 2 با موتور اسنودراپ ساخته می‌شود که قدرت آن را پیش‌تر در قسمت قبلی بازی دیده بودیم و خب این بار هم همه‌چیز بی‌نهایت زیبا و چشم‌نواز است و بازی از نظر گرافیکی اثر با‌کیفیتی است. به هر حال دیویژن از آن دست بازی‌هایی است که می‌تواند تا مدت زمان طولانی، بازیکنان را سرگرم نگه دارد و با ارائه یک تجربه همکاری یا رقابتی جذاب، لذت زیادی برای آن‌ها به ارمغان بیاورد.محیط‌های The Division 2 طراحی خیلی خوبی دارند و فضاسازی آن‌ها، در کنار ارائه یک حس جدید در مقایسه با نسخه اول در ارائه اتمسفر خاص این مجموعه بازی هم موفق ظاهر می‌شود. نکته بعدی، گان‌پلی بسیار روان اثر است که تا حدود خیلی زیادی شبیه به نسخه قبلی است اما هنوز هم بسیار جذاب و دوست‌داشتنی جلوه می‌کند؛ به طوریکه گان‌پلی مبتنی بر سنگرگیری بازی، بسیار واقعی به‌نظر می‌رسد و به‌لطف هوش مصنوعی خوب دشمنان و قدرت آن‌ها در غافلگیر کردن شما، همواره باید سعی کنید بین سنگر‌ها جابه‌جا شوید و این کار هم به لطف کنترل‌های مناسب، خیلی روان و بدون مشکل صورت می‌گیرد. بد نیست نگاهی هم به جنبه‌های گرافیکی و صوتی آن داشته باشیم؛ موتور اسنودراپ مثل نسخه اول در این نسخه هم استفاده شده و البته این بار استودیو مسیو ازطریق آن فضایی متفاوت خلق کرده است. برخلاف دیویژن 1 که در شهر نیویورک برفی جریان داشت، این بار به واشنگتن می‌رویم که سازندگان سعی کرده‌اند آن را تا حد ممکن شبیه به واشنگتن واقعی طراحی کنند و البته که حس و حال دنیایی را که تحت‌تاثیر ویروس قرار گرفته هم در آن قرار بدهند. خب راستش را بخواهید استودیو مسیو تا حد خیلی زیادی هم در این کار موفق ظاهر شده و با اینکه اتمسفر بازی متفاوت از نسخه اول است که از این حیث عملکرد خیلی خوبی داشت،‌ اما هنوز هم شاهد حس و حال تاثیرگذاری هستیم و سازندگان موفق شده‌اند آن هرج و مرجی را که در چنین دنیایی رخ می‌دهد، به بهترین شکل به‌تصویر بکشند. علاوه‌بر این دیویژن 2 از نظر هنری هم واقعا زیبا است؛ طراحی ساختمان‌های شهر و معماری خاص آن‌ها به زیبایی صورت گرفته و حتی تنوع خوبی هم در زمینه محیط‌ها شاهد هستیم. 

در دیویژن 2، جدا از سلاح‌های اصلی یک سری قابلیت ویژه هم خواهیم داشت که در قسمت قبلی هم نمونه مشابه آن‌ها را دیده بودیم. برای مثال یکی از این قابلیت‌ها سلاحی خودکار را روی زمین قرار می‌دهد که قادر است در بُرد مفیدش، دشمنان را هدف قرار دهد. یا یکی دیگر از قابلیت‌های ویژه جذاب بازی، امکان شلیک یک ماده شیمیایی به سمت دشمنان است که پس از برخورد اولین گلوله به آن، آتش می‌گیرد و می‌توانید نظاره‌گر سوختن چند نفر از دشمنان به‌صورت همزمان باشید. این قابلیت‌ها پیاده‌سازی خوبی در بازی دارند و عمق بیش‌تری به گان‌پلی آن می‌دهند. همچنین بازهم مثل نسخه اول، The Division 2 شخصی‌سازی‌های زیادی از حیث سلاح و تجهیزات در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد؛ به طوریکه قادر خواهید بود تا موارد زیادی را از زره شخصیت گرفته تا حتی موارد جزئی‌تر چون کوله‌پشتی و دستکش‌های وی شخصی‌سازی کنید و از طریق لوت کردن، این تجهیزات را قوی‌تر کنید تا شانس بیش‌تری در برابر دشمنان داشته باشید.دیویژن 2 درکنار داشتن یک بخش داستانی تقریبا 20 ساعته، با تمام شدن این بخش به پایان نمی‌رسد؛ بلکه پایان بخش داستانی تازه شروعی برای End Game اثر است که در آن، اتفاقات جدیدی در شهر واشنگتن رخ می‌دهند و با چالش‌های جدیدی رو‌به‌رو می‌شویم که خب برای اسپویل نشدن داستان و کلیت بازی، اشاره‌ای به آن‌ها نمی‌کنیم. اما در همین حد باید گفت که دیویژن 2 با رسیدن بازیکن به سطح 30 و تمام کردن بخش داستانی‌اش، تازه شروع مجددی را تجربه می‌کند و از این نقطه به بعد هم باز بی‌نهایت جذاب و اعتیادآور دنبال می‌شود. همچنین یکی از نقاط قوت اصلی نسخه قبلی، در این نسخه هم برگشته و این بازی هم یکی از بهترین آثار برای تجربه به شکل Co-Op است. شما قادر هستید مراحل مختلف بازی را همراه‌با بازیکنان دیگر نهایتا در گروه‌های چهارنفره تجربه کنید و خب این ویژگی مخصوصا در End Game بازی بسیار مهم است؛ چرا که این بخش درجه سختی بالایی دارد و بیشتر هم با این هدف طراحی شده تا بازیکنان با همکاری یکدیگر مأموریت‌های آن را انجام دهند. تجربه Co-Op بازی، به بهترین شکل ممکن آن حس همکاری در یک بازی ویدیویی را به‌تصویر می‌کشد و حس تنش و لذت بازی هم در این حالت به مراتب بیشتر و بالاتر از زمانی است که به‌تنهایی مراحل را پیش می‌برید. 

محتویات چندنفره دیویژن 2، صرفا به بخش دارک زون و امکان تجربه بازی به شکل همکاری چندنفره خلاصه نمی‌شود و در این نسخه، سازندگان یک بخش PvP مجزا هم قرار داده‌اند که کاملا شبیه به حالت‌های آنلاین رایج در سایر بازی‌های چندنفره است و شامل قسمت‌هایی مثل Domination یا Skirmish می‌شود. این بخش با نام Conflict در بازی وجود دارد و در آن در قالب حالت‌های متنوع و روی نقشه‌های مختلف، در قالب یک اثر شوتر استاندارد مشغول نبرد با سایر بازیکنان خواهید شد. حتی سیستم پیشرفت این بخش هم کاملا مجزا از حالتی چون دارک زون است و به‌گفته سازندگان، Conflict به این منظور در بازی قرار گرفته تا افرادی که طرفدار آثار شوتر رایج هستند هم بتوانند از دیویژن 2 لذت ببرند.بازی دارای یک بخش داستانی است که در آن می‌توان انواع و اقسام ماموریت‌های اصلی و فرعی را انجام داد و حتی در صورت تمایل همراه با سایر بازیکنان به سراغ ماموریت‌ها رفت. پس از آن بخش دارک زون را داریم که این بار در سه نقطه و با سطوح مختلف، بازیکن را درگیر نبردی با سایر بازیکنان یا هوش مصنوعی می‌کند و با جوایزی که برایش به‌ارمغان می‌آورد، ارزش تکرار مناسبی دارد. جدا از همه این‌ها هم بخش Conflict وجود دارد تا طرفداران شوتر‌های رقابتی هم بتوانند از The Division 2 لذت ببرند. به‌نظر می‌رسد یوبی‌سافت و استودیو مسیو با خلق این محتویات قصد دارند دیویژن 2 از همان ابتدا اثری مناسب برای سلیقه‌های مختلف باشد و باید منتظر ماند و دید که تا چه حد در این راه موفق خواهند بود. 

در بازی‌های آنلاین، اصطلاحی به نام End Game وجود دارد که منظور از آن، محتویاتی است که پس از تمام کردن بخش داستانی می‌توانید آن‌ها را تجربه کنید و معمولا هم همین محتویات هستند که باعث می‌شوند یک بازی برای طولانی‌مدت تجربه و اثری دیگر نهایتا چند ماه پس از انتشار به‌دست فراموشی سپرده شود. سازندگان دیویژن 2 با تغییراتی که در بخش دارک زون اعمال کرده‌اند، سعی دارند تا یک End Game قوی برای بازی‌شان بسازند تغییر مهم دیگری که در بخش دارک زون بازی رخ داده، متنوع‌تر شدن شیوه‌های تبدیل شدن به Rogue است. پیش از هرچیز اگر کلا از روگ اطلاعی ندارید، باید گفت که در دارک زون بازیکنان می‌توانند به شکلی دوستانه با یکدیگر رفتار کنند و حتی با تشکیل دادن تیم، دشمنان کنترل‌شده توسط هوش‌مصنوعی را که در این منطقه وجود دارند از بین ببرند. با این حال افرادی هم وجود دارند که ترجیح می‌دهند به سایر بازیکنان حمله کنند و بدین ترتیب تبدیل به روگ می‌شوند. زمانی که بازیکنی تبدیل به روگ شود، مزایا و پاداش‌های خاصی خواهد داشت اما در عین حال سایر بازیکنان با علامت مخصوصی که روی سر این بازیکن ظاهر می‌شود، از روگ بودن وی مطلع می‌شوند و می‌توانند با کشتن وی جوایز ارزشمندی به‌دست بیاورند. به‌گفته مسیو، در دیویژن 2 تبدیل شدن به روگ فقط وابسته به کشتن سایر بازیکنان نیست و همچنین حالت روگ، سه سطح مختلف دارد. در این نسخه بازیکنان می‌توانند با انجام کار‌هایی از قبیل تقسیم نکردن لوت با هم‌تیمی‌ها، دزدی و حتی نجات ندادن شخصی که در حال مرگ است و درخواست کمک دارد، تبدیل به یک روگ سطح اول شوند.درکنار المان‌های نقش آفرینی بسیار غنی، دیویژن 2 یک شوتر با حس و حال تاکتیکی هم به‌شمار می‌رود و از قضا در این زمینه هم یکی از بهترین‌ها است. ساخته استودیو مسیو، گان‌پلی واقعا جذابی دارد و یکی از بهترین گان پلی‌های مبتنی بر سنگرگیری را ارائه می‌دهد. این مسئله وقتی جذاب‌تر می‌شود که بدانیم هوش مصنوعی دشمنان هم در بازی عالی پیاده شده است و آن‌ها به بهترین شکل ممکن، سنگر می‌گیرند و حتی با حرکت‌های منطقی در محیط سعی می‌کنند از جهات مختلف به شما نزدیک شوند. این مسائل در ترکیب باهم، جنبه‌های اکشن بازی را بی‌نهایت پرتنش و نفس‌گیر کرده‌اند و حتی باعث می‌شوند تا مراحل بازی هم به‌لطف این اکشن‌های جذاب، بیش‌ازپیش جذاب‌تر شوند. حتی در ادامه بهبود‌های بازی در مقایسه با نسخه اول، تنوع دشمنان هم به مراتب بهتر از قبل شده است و طراحی‌شان هم به شکلی است که برای رو‌به‌رو شدن با هر نوع از آن‌ها باید تاکتیک و برنامه‌ریزی درستی داشته باشید. همه این‌ها در ترکیب باهم، به اثری تبدیل شده‌اند که هم به حد کافی یک شوتر سوم‌شخص با المان‌های تاکتیکی بسیار دوست‌داشتنی است و هم یک اثر نقش آفرینی بی‌نهایت غنی و کامل.

دارک زون به بخشی از نقشه بازی‌های دیویژن گفته می‌شود که در آن بازیکنان می‌توانند وارد نبردی تمام‌عیار با یکدیگر شوند و درنهایت اندوخته‌هایشان را ازطریق هلی‌کوپتر از این محیط خارج کنند. ایده دارک زون در نسخه اول هم جذاب بود اما مشکل این بخش، به نبود تعادل مربوط می‌شد؛ به طوریکه خیلی وقت‌ها در دارک زون بازیکنان ترجیح می‌دادند به جای حمله به دیگران و به جان خریدن ریسک آن، رفتار دوستانه‌ای با یکدیگر داشته باشند. البته که این مشکلات به مرور زمان کم‌تر و کم‌تر شدند و دارک زون بازی هم تجربه بهتری ارائه کرد اما حال استودیو مسیو قصد دارد در نسخه دوم از همان ابتدا کار را با قدرت آغاز کند. برای این منظور، تعداد دارک زون‌ها در بازی از یک به سه افزایش داشته است. در مصاحبه با مجله پلی‌استیشن، سازندگان اعلام کردند که در نسخه اول خیلی وقت‌ها بازیکنان ضعیف‌تر هیچ حرفی برای گفتن در برابر بازیکنان قوی‌تر نداشتند و در دارک زون، از پیش بازنده بودند. با این حال افزایش تعداد دارک زون‌ها به سه، باعث خواهد شد تا سازندگان بتوانند راحت‌تر بازیکنانی با سطح یکسان را روبه‌روی هم قرار دهند و از این طریق پیروزی یا شکست را وابسته به مهارت‌ها کنند. سیستم لوت در دیویژن 2 واقعا عالی است و سازندگان ازطریق این سیستم، برای هر کاری که شما در بازی انجام می‌دهید، به روش‌های مختلفی ارزش قائل می‌شوند. مثلا اگر مراحل اصلی را انجام دهید، علاوه‌بر پاداش‌هایی چون XP که دریافت می‌کنید، با کشتن باس‌ها معمولا آیتم‌های بسیار ارزشمندی هم کسب می‌کنید که استفاده کردن از آن‌ها در ادامه مسیر خود انگیزه‌ای برای تجربه کردن بازی است. یا مراحل فرعی بازی هم هرکدام چنین لوت و آیتم‌هایی را در اختیارمان قرار می‌دهند و برای به‌دست آوردن آن‌ها هم که شده به انجام دادن این مراحل علاقه‌مند می‌شویم. مثلا یکی از انواع مراحل فرعی بازی، تصرف پایگاه‌های مربوط‌به گروه‌های دیگر است که پس از موفق شدن در این کار، به اتاق تجهیزات این پایگاه‌ها دسترسی پیدا می‌کنیم و می‌توانیم آیتم‌های بسیار با‌ارزش موجود در آن‌ها را به‌دست بیاوریم. علاوه‌بر لوت، دیویژن 2 حتی از حیث ارائه آن حس پیشرفت که باید در هر بازی نقش آفرینی وجود داشته باشد هم عملکرد خیلی خوبی دارد. با افزایش سطح شخصیت، قادر خواهید بود یک سری پرک‌های همیشه فعال را باز کنید که هرکدام به‌نوعی قدرت و قابلیت‌های شما را بهبود می‌بخشند و علاوه‌بر آن، در هر سطح امکان آزاد کردن یک قابلیت ویژه را خواهید داشت؛ قابلیت‌هایی که در آنِ واحد می‌توانید دو مورد از آن‌ها را داشته باشید و در حین نبرد‌ها، فعال‌شان کنید. این قابلیت‌ها هم تنوع خوبی دارند و مثلا در یکی از آن‌ها می‌توانید یک تورت را روی زمین قرار دهید و دشمنان‌تان را به آتش بکشید یا در مورد دیگر، می‌توانید سلامتی خودتان و هم تیمی‌هایتان را بهبود ببخشید و حتی یک سپر هم در بین قابلیت‌های ویژه وجود دارد که برای دقایقی شما را از گزند حملات دشمنان در امان نگه می‌دارد. هر قابلیت ویژه البته خود انواع مختلفی دارد و به مرور قادر خواهید بود انواع مختلف آن‌ها را هم با خرج SHD آزاد کنید. 

پس از ورود به دارک زون، سطح بازیکنان متعادل‌سازی می‌شود و با اینکه هنوز هم می‌توانید سبک بازی خودتان و سلاح‌هایی را که دوست دارید داشته باشید، اما دیگر قرار نیست بالاتر بودن سطح یک بازیکن در مقایسه با بازیکن دیگر یک امتیاز مثبت برای وی باشد و کارش را راحت‌تر کند. البته مسیو این را هم در نظر داشته که متعادل‌سازی سطح بازیکنان، می‌تواند اعتراضات بازیکنان حرفه‌ای‌تر را که دوست ندارند پس از ورود به دارک زون سطح‌شان کاهش یابد در پی داشته باشد و به همین دلیل هم سه دارک زون با ویژگی‌های مختلف در بازی قرار داده است و در یکی از این محیط‌ها، دیگر خبری از متعادل‌سازی سطح نیست و بازیکنان بسته به علاقه‌شان می‌توانند با همان سطحی که دارند وارد این محیط شوند و ریسک رو‌به‌رو شدن با حریفانی به مراتب قوی‌تر را به جان بخرند! سه دارک زون بازی تفاوت‌های دیگری هم با یکدیگر دارند و برای مثال در دو مورد از آن‌ها، آسیب رساندن به دوستان یا همان Friendly Fire غیرفعال شده است تا بازیکنان به‌شکل تصادفی تبدیل به Rogue نشوند اما در منطقه سوم که همان منطقه عاری از متعادل‌سازی سطح است، این ویژگی هم وجود دارد و می‌توانید عمدی یا غیرعمد دوستان‌تان را هم هدف قرار بدهید!